به قول خودت: ببخشید..این کار نمی شه

سلام گلم. خوبی خاله؟؟

نازدونه من! یه معذرت خواهی گنده ازم طلبکاری. آخه دیشب یه مقدار حالت رو گرفتم. دیشب از این که اومده بودی خونمون حسابی ذوق کرده بودی و یه بند از سروکولم بالا می رفتی یه چیزی حدود 1 ساعت.  من هم حسابی خسته بودم چون از صبح که رفته بودم سرکار تا ساعت 7.5 عصر بیرون از خونه بودم و استراحت نکرده بودم بعدش هم که حمامو بعدش هم رهام پسر و شیطونی های قشنگش. خواب حسابی بهم فشار آورده بود و نمیذاشت که بیشتر از این باهات بازی کنم. تا یه مقدار حواست از من پرت شد من هم در کمال نامردی فلنگ رو بستم رفتم تو اتاق در را قفل کردم و خوابیدم. وقتی برگشتی سراغم رو از مامی میگرفتی مامی هم دروغکی گفت که شاید بالا باشم و تو را با کلک بالا برد. الان حس و حال یه مجرم بهم دست داده و حسابی پشیمونم.( صورتمو شطرنجی کنید.) منو می بخشی که؟؟؟؟؟

رهام پسر خاله! تازگی ها توی شعر حفظ کردن حسابی پیشرفت کردی. قبلنا فقط آخرای هر بیتی را حفظ بودی ولی الان با شیرینی زبونی، تموم شعر رو از حفظ می خونی. خیلی از شعرهای "حسنی باباش یه باغ داره" را کامل حفظی. من در آوردی هم زیاد شعر می گی. یکیش اینه: "تاب تاب عباسی/ خدا منو نندازی/ میننندازییی؟؟/ ای جلب" می ری رو کولمون دستاتو دور گردنمون حلقه می کنی و می خونی. وای خدایا!!! چی می شد رهام می ذاشت از این لحظات ناب ازش فیلم بگیرم. دیروز هم موقع خوابت مامان برات قصه نمی گفت و خودت برای خودت قصه ساخته بودی مامان قول داده کامل ماجرای قصه گفتنت را بنویسه.

فعلا داره دیرم می شه بابای..