ایجاد و تقویت ایمان در کودکان سعادت آن ها را تامین می کند.

ایجاد و تقویت ایمان در کودکان سعادت آن ها را تامین می کند.

بهترین زمان یادگیری و سوق کودکان به سوی دین و مذهب و خداوند متعال همین دوره کودکی اول می باشد. والدین باید با تعلیم شعائر مذهبی و بزرگداشت ارزشها قدم های بسیار مؤثری بردارند تا کودکان عملا در ذهن و اندیشه شان حفظ و حراست از شعائر مذهبی را بیاموزند. کودکان در چنین سنینی مقلدین بسیار خوبی هستند و الگوی رفتاری _ ایمانی آنان ابتدا والدین و آن گاه پدربزرگ و مادربزرگ ها می باشند. مثلا در ایام ماه مبارک رمضان روزه گنجشکی یا وقت نماز، گرفتن وضو توسط کودکان در پرورش روح ایمان وتقوا در کودکان بسیار کارساز است.
کودکی که به فقیری کمک می کند، روح خود را سیراب از سرمستی و غنا می سازد. بنابراین اگر والدین احسانی می کنند، آن را توسط کودکان به مرحله عمل درآورند تا عملا مزه و شیرینی بخشش  و کمک به دیگران رابچشند و لذت ببرند. سعی کنید حتما فرزندانتان را از آب زلال کوثر ایمان سیراب و مشتاق سازید تا در آینده جوانانی مومن و معتقد بار آیند. زیرا ایمان روح انسان را از پلیدی ها حفظ و حراست می کند.
کودکی که حفظ شعائر مذهبی را در خانه از والدین آموخته باشد، ذهنش آماده هر گونه فعالیت معنوی می باشد. خانه اولین مدرسه تربیت اخلاقی است.
کودک به تدریج اساس مشاهدات روزمره و پایه های اخلاقی خود را پی ریزی می نماید. در محیط خانه، هر کودکی تعلیم خوب و بد را فرا گرفته و زیر بنای اخلاقی او گذاشته می شود. کودکی که در محیط خانه، با آداب مذهبی و دینی آشنا شود، بدون شک ایمان در تار و پود وجودش جای می گیرد و با سلول هایش عجین می شود.
کودک نهال تازه است که هر طور به او تعلیم دهند، همان گونه تربیت می شود. اگر در محیطی پر از خشونت وفساد پرورش یابد، نمی توان از او  مهربانی و صفا انتظار داشت.
خانه پرورشگاه اطفال است. بنابراین از نظر خوبی و بدی تابع عواملی است که در آنجا حکمفرماست و رفتار والدین سرمشق خوبی برایش خواهد بود. پرورش اخلاقی و دینی کودکان در محیط خانه به طور عملی صورت می گیرد و درخت فضایل اخلاقی و ایمانی او در خانه شکل می گیرد.
انسان براساس فطرت الهی گونه از آغاز تولد برای تربیت پذیری آمادگی دارد، بدیهی است هر چه این امر در سنین پائین تر انجام گیرد، نتایج آن درخشان تر خواهد بود.
***می گویند مادری نزد دانشمندی رفته و گفته است: « فرزند من چهار ساله است. از چه زمانی باید تربیت او را شروع کنم؟» دانشمند جواب داده است: « اگر تاکنون تربیت او را آغاز نکرده ای، عمر او را بیهوده تلف کرده ای. زیرا از موقعی که اولین تبسم بر لبهای طفل ظاهر می شود؛ زمان تربیت وی آغاز می گردد.»

منبع: این‌گونه فرزندتان را تربیت کنید؛ دکتر عطاری کرمانی

© کپی رایت توسط گروه بهداشتی فیروز _COPYRIGHT2